همه اینا رو میتونم تحمل کنم. همه غرهای شبانه‌روزی مامانی. همه خودخواهی‌های بابایی. همه خستگی‌های روح و جسمم. اگه اگه کسی باشه که شب، وقتی نشستم و خودم بودم و خودم، کنارم باشه. همدمم باشه. همراهم باشه.نیاز دارم به کسی که کنارم باشه. همدمم باشه. حتا اگه دور باشه. نیست. شبهای دشت‌بزرگ با کی تا الان آنلاین بودی ؟